ﯾﮑﯽ ﺑﻮﺩ ﯾﮑﯽ ﻧﺒﻮﺩ

ﻣﺠﻤﻮﻋﻪٔ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﯾﮑﯽ ﺑﻮﺩ ﯾﮑﯽ ﻧﺒﻮﺩ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺁﻏﺎﺯﮔﺮ ﺭﺍﻩ ﻧﻮﯾﻦ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻧﻮﯾﺴﯽ ﺩﺭ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺟﻤﺎﻟﺰﺍﺩﻩ ﺑﻪ ﺩﻟﯿﻞ ﭘﯿﻮﻧﺪ ﻗﻮﯼﺍﺵ ﺑﺎ ﺍﺩﺏ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻓﺎﺭﺳﯽ ﺍﺯ ﺍﺩﺑﯿﺎﺕ ﺩﺍﺳﺘﺎﻧﯽ ﻓﺮﻧﮓ ﻧﯿﺰ ﺑﻬﺮﻩ ﺑﺮﺩﻩﺍﺳﺖ. ﺍﻭ ﺩﺭ ﺍﻏﻠﺐ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥﻫﺎﯾﺶ ﺍﺯ ﻣﺜﻞﻫﺎ ﻭ ﺗﺸﺒﯿﻪﻫﺎﯼ ﺳﺎﺩﻩ ﻭ ﺯﯾﺒﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﺯﯾﻨﺖ ﻧﺜﺮ ﺧﻮﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺳﻌﯽ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﺁﻥ ﺗﺸﺒﯿﻪﻫﺎ ﺻﺮﻓﺎً ﯾﮏ ﺗﺸﺒﯿﻪ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎ ﻓﻀﺎﯼ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻧﯿﺰ ﻫﻤﺨﻮﺍﻧﯽ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺩﺭ ﺑﺮﺧﯽ ﻣﻮﺭﺍﺩ ﺑﺮ ﺟﻨﺒﻪٔ ﻃﻨﺰ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻧﯿﺰ ﺑﯿﺎﻓﺰﺍﯾﺪﻣﺤﻤﺪﻋﻠﯽ ﺟﻤﺎﻝﺯﺍﺩﻩ )ﺯﺍﺩﻩٔ ۱۲۷۴ ، ﺩﺭﮔﺬﺷﺘﻪٔ ۱۷ ﺁﺑﺎﻥ ۱۳۷۶ ( ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﻩ ﻣﻌﺎﺻﺮ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﻭ ﺍﺯ ﭘﯿﺸﮕﺎﻣﺎﻥ ﺳﺎﺩﻩﻧﻮﯾﺴﯽ ﻓﺎﺭﺳﯽ ﺑﻮﺩ . ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۲۷۴ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪﯼ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩﺍﯼ ﻣﺬﻫﺒﯽ ﺩﺭ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﺑﺪﻧﯿﺎ ﺁﻣﺪ. ﻭﯼ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺳﯿﺪ ﺟﻤﺎﻝﺍﻟﺪﯾﻦ ﻭﺍﻋﻆ ﺍﺻﻔﻬﺎﻧﯽ ﺑﻮﺩ. ﺩﺭ ﺳﯿﺰﺩﻩ ﺳﺎﻟﮕﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﺤﺼﯿﻞ ﺑﻪ ﺑﯿﺮﻭﺕ ﺭﻓﺖ. ﺍﻭ ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪٔ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥﻫﺎﯼ ﮐﻮﺗﺎﻩ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﺭﺍ ﺗﺤﺖ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﯾﮑﯽ ﺑﻮﺩ ، ﯾﮑﯽ ﻧﺒﻮﺩ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۳۰۰ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪﯼ ﺩﺭ ﺑﺮﻟﯿﻦ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺳﺎﺧﺖ . ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺧﺎﻃﺮ ﻭﯼ ﺭﺍ ﺁﻏﺎﺯﮔﺮ ﺳﺒﮏ ﻭﺍﻗﻊﮔﺮﺍﯾﯽ ﺩﺭ ﻧﺜﺮ ﻣﻌﺎﺻﺮ ﻓﺎﺭﺳﯽ ﺩﺍﻧﺴﺘﻪﺍﻧﺪ . ﺩﺍﺳﺘﺎﻥﻫﺎﯼ ﻭﯼ ﺍﻧﺘﻘﺎﺩﯼ ) ﺍﺯ ﻭﺿﻊ ﺯﻣﺎﻧﻪ ( ، ﺳﺎﺩﻩ ، ﻃﻨﺰﺁﻣﯿﺰ ، ﻭ ﺁﮐﻨﺪﻩ ﺍﺯ ﺿﺮﺏﺍﻟﻤﺜﻞﻫﺎ ﻭ ﺍﺻﻄﻼﺣﺎﺕ ﻋﺎﻣﯿﺎﻧﻪ ﺍﺳﺖ. ﻭﯼ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۳۷۶ ﺩﺭ ﮊﻧﻮ ﺩﺭﮔﺬﺷﺖ . ﻣﺤﻤﺪﻋﻠﯽ ﺟﻤﺎﻟﺰﺍﺩﻩ ﺭﺍ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﺎ ﺻﺎﺩﻕ ﻫﺪﺍﯾﺖ ﻭ ﺑﺰﺭﮒ ﻋﻠﻮﯼ ﺳﻪ ﺑﻨﯿﺎﻧﮕﺬﺍﺭ ﺍﺻﻠﯽ ﺍﺩﺑﯿﺎﺕ ﺩﺍﺳﺘﺎﻧﯽ ﻣﻌﺎﺻﺮ ﻓﺎﺭﺳﯽ ﻣﯽﺩﺍﻧﻨﺪ . ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﮐﻮﺗﺎﻩ »ﻓﺎﺭﺳﯽ ﺷﮑﺮ ﺍﺳﺖ « ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏ ﯾﮑﯽ ﺑﻮﺩ ﯾﮑﯽ ﻧﺒﻮﺩ ﺍﻭ ﭼﺎﭖ ﺷﺪﻩﺍﺳﺖ ، ﻋﻤﻮﻣﺎً ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﮐﻮﺗﺎﻩ ﻓﺎﺭﺳﯽ ﺑﻪ ﺷﯿﻮﻩٔ ﻏﺮﺑﯽ ﻣﯽﺷﻤﺎﺭﻧﺪ. ﺍﯾﻦ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻫﺰﺍﺭ ﺳﺎﻝ ﺍﺯ ﻧﺜﺮﻧﻮﯾﺴﯽ ﻓﺎﺭﺳﯽ ﻧﻘﻄﻪ ﻋﻄﻔﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﻥ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﺭ ﻣﯽﺭﻓﺖ. ﺑﻪ ﻋﻼﻭﻩ ، ﻣﻘﺪﻣﻪٔ ﺟﻤﺎﻟﺰﺍﺩﻩ ﺑﺮ ﮐﺘﺎﺏ ﯾﮑﯽ ﺑﻮﺩ ﯾﮑﯽ ﻧﺒﻮﺩ ، ﺳﻨﺪ ﺍﺩﺑﯽ ﻣﻬﻢ ﻭ ﺩﺭ ﻭﺍﻗﻊ ﺑﯿﺎﻧﯿﻪ ﻧﺜﺮ ﻣﻌﺎﺻﺮ ﻓﺎﺭﺳﯽ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﻘﺪﻣﻪ ﺟﻤﺎﻟﺰﺍﺩﻩ ﻣﻮﺍﮐﺪﺍً ﺑﯿﺎﻥ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﮐﺎﺭﺑﺮﺩ ﺍﺩﺑﯿﺎﺕ ﻣﺪﺭﻥ ﻧﺨﺴﺖ ﺑﺎﺯﺗﺎﺏ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻋﺎﻣﻪ ﻭ ﺳﭙﺲ ﺍﻧﻌﮑﺎﺱ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻭ ﻭﺍﻗﻌﯿﺘﻬﺎﯼ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺍﺳﺖ --برای دانلود آدرس زیر را در url مرورگرتان کپی کنید-- dl.booknama.com/up1/yeki_bood%20_yeki%20_nabood_booknama.com.pdf