ﺁﻗﻮ ﻣﺎ ﯾﻪ ﺑﺎﺭ ﯾﻪ ﺣﻠﻘﻪ ﺍﯼ ﺗﻮ ﺧﯿﺎﺑﻮﻥ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﺮﺩﯾﻢ ﯾﻪ ﺭﻓﯿﻘﯽ ﺩﺍﺭﯾﻢ ﺻﺪﺍﺵ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ ‏« ﮔﻨﺪﻭﻟﻒ ‏» ﺍﯼ ﺣﻠﻘﻬﻮ ﺭﻭ ﺑﺮﺩﯾﻢ ﭘﯿﺸﺶ ﮔﻔﺘﯿﻢ ﮐﺎﮐﻮ ﺍﯼ ﭼﯿﻪ ؟ ﮔﻔﺖ ﺍﯼ ﺍﺭﺑﺎﺏ ﺣﻠﻘﻪ ﻫﺎﺱ ، ﺑﮑﻨﯿﺶ ﺗﻮ ﺩﺳﺘﺖ ﻏﯿﺐ ﻣﯿﺸﯽ ﮔﻔﺘﯿﻢ ﮐﺎﮐﻮ ﺍﯼ ﺧﺮﺍﻓﺎﺕ ﭼﯿﻪ ، ﺭﻓﺘﯿﻢ ﺑﻬﺶ ﺛﺎﺑﺖ ﮐﻨﯿﻢ ﺣﻠﻘﻪ ﺭﻭ ﮐﺮﺩﯾﻢ ﺗﻮ ﺩﺳﺘﻤﻮﻥ ﻏﯿﺐ ﺷﺪﯾﻢ. -بقیه در ادامه مطلب-

ﺭﻭﺯﯼ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﻮﺳﯽ ﺑﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻋﺮﺽ ﮐﺮﺩ: ﺍﯼ ﺧﺪﺍﯼ ﺩﺍﻧﺎ ﻭﺗﻮﺍﻧﺎ ! ﺣﮑﻤﺖ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﭼﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﻮﺟﻮﺩﺍﺕ ﺭﺍ ﻣﯽﺁﻓﺮﯾﻨﯽ ﻭ ﺑﺎﺯ ﻫﻤﻪ ﺭﺍ ﺧﺮﺍﺏ ﻣﯽﮐﻨﯽ؟ ﭼﺮﺍ ﻣﻮﺟﻮﺩﺍﺕ ﻧﺮ ﻭ ﻣﺎﺩﻩ ﺯﯾﺒﺎ ﻭ ﺟﺬﺍﺏ ﻣﯽﺁﻓﺮﯾﻨﯽ ﻭ ﺑﻌﺪ ﻫﻤﻪ ﺭﺍ ﻧﺎﺑﻮﺩ ﻣﯽﮐﻨﯽ؟ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻓﺮﻣﻮﺩ : ﺍﯼ ﻣﻮﺳﯽ! ﻣﻦ ﻣﯽﺩﺍﻧﻢ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺳﻮﺍﻝ ﺗﻮ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﻧﺎﺩﺍﻧﯽ ﻭ ﺍﻧﮑﺎﺭ ﻧﯿﺴﺖ ﻭ ﮔﺮﻧﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺍﺩﺏ ﻣﯽﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺍﯾﻦ ﭘﺮﺳﺶ ﺗﻮ ﺭﺍ ﮔﻮﺷﻤﺎﻟﯽ ﻣﯽﺩﺍﺩﻡ. ﺍﻣﺎ ﻣﯽﺩﺍﻧﻢ ﮐﻪ ﺗﻮ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﯽ ﺭﺍﺯ ﻭ ﺣﮑﻤﺖ ﺍﻓﻌﺎﻝ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﺪﺍﻧﯽ ﻭ ﺍﺯ ﺳﺮّ ﺗﺪﺍﻭﻡ ﺁﻓﺮﯾﻨﺶ ﺁﮔﺎﻩ ﺷﻮﯼ. ﻭ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺁﮔﺎﻩ ﮐﻨﯽ. ﺗﻮ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮﯼ ﻭ ﺟﻮﺍﺏ ﺍﯾﻦ ﺳﻮﺍﻝ ﺭﺍ ﻣﯽﺩﺍﻧﯽ . ﺍﯾﻦ ﺳﻮﺍﻝ ﺍﺯ ﻋﻠﻢ ﺑﺮﻣﯽﺧﯿﺰﺩ. ﻫﻢ ﺳﻮﺍﻝ ﺍﺯ ﻋﻠﻢ ﺑﺮ ﻣﯽﺧﯿﺰﺩ ﻫﻢ ﺟﻮﺍﺏ . ﻫﻢ ﮔﻤﺮﺍﻫﯽ ﺍﺯ ﻋﻠﻢ ﻧﺎﺷﯽ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﻫﻢ ﻫﺪﺍﯾﺖ ﻭ ﻧﺠﺎﺕ . ﻫﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ ﺩﻭﺳﺘﯽ ﻭ ﺩﺷﻤﻨﯽ ﺍﺯ ﺁﺷﻨﺎﯾﯽ ﺑﺮﻣﯽﺧﯿﺰﺩ. :: بقیه در ادامه مطلب ::

ﻣﻴﮕﻦ ﺭﺿﺎﺧﺎﻥ ﺷﺒﻬﺎ ﺑﺎ ﻣﺎﺷﻴﻦ ﺗﻮﯼ ﺧﻴﺎﺑﻮﻥ ﻫﺎﯼ ﻃﻬﺮﺍﻥ ﻣﯽ ﮔﺸﺘﻪ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻣﻮﺭﺍﺕ ﮐﺸﻮﺭ ﺭﺳﻴﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻩ ! ﻳﮏ ﺷﺒﯽ ﮐﻪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺗﻮﯼ ﺧﺒﺎﻳﻮﻥ ﻫﺎ ﮔﺸﺖ ﻣﯽ ﺯﺩﻩ ﻣﯽ ﺑﻴﻨﻪ ﻳﮏ ﺩﺭﺟﻪ ﺩﺍﺭ ﻧﻈﺎﻣﯽ ﺩﺍﺭﻩ ﻣﺴﺖ ﻭ ﭘﺎﺗﻴﻞ ﺗﻮﯼ ﺧﻴﺎﺑﻮﻥ ﺗﻠﻮ ﺗﻠﻮ ﻣﻴﺨﻮﺭﻩ ﻭ ﺭﺍﻩ ﻣﻴﺮﻩ، ﺭﺿﺎﺧﺎﻥ ﺑﻪ ﺭﺍﻧﻨﺪﻩ ﺍﺵ ﻣﻴﮕﻪ ﻭﺍﻳﺴﺎ ﺍﻳﻦ ﻧﻈﺎﻣﯽ ﺭﺍ ﺳﻮﺍﺭ ﮐﻦ ﺑﺒﻴﻨﻢ ﮐﻴﻪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﻭﺿﻊ ﺩﺍﺭﻩ ﺗﻮﯼ ﺧﻴﺎﺑﻮﻥ ﺗﻠﻮ ﺗﻠﻮ ﻣﻲ ﺧﻮﺭﻩ ! ﺭﺍﻧﻨﺪﻩ ﺩﺭﺟﻪ ﺩﺍﺭ ﺭﺍ ﺳﻮﺍﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ ﻭ ﻣﯽ ﺷﻴﻨﻪ ﺟﻠﻮ ، ﺭﺿﺎﺧﺎﻥ ﻫﻢ ﻋﻘﺐ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﻩ ! ﺭﺿﺎﺧﺎﻥ ﺷﺮﻭﻉ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ ﺳﻮﺍﻝ ﮐﺮﺩﻥ ﻭ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﻪ: -------------بقیه در ادامه مطلب----------

ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺳﻮﺍﺭ ﺧﻂ ﺷﺐﺭﻭ ﻣﯽﺷﻮﻡ. ﻫﻤﻪﯼ ﺷﺶ ﺭﻭﺯ ﻫﻔﺘﻪ ﺭﺍ . ﺗﺎ ﻣﺎﺭﺑﻞ ﺁﺭﭺ ﭘﯿﺎﺩﻩ ﻣﯽﺭﻭﻡ ﻭ ﺳﻮﺍﺭ ﺧﻂ ۲۹۴ ﻣﯽﺷﻮﻡ ﮐﻪ ﻣﺮﺍ ﻣﯽﺑﺮﺩ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﻓﻠﯿﺖ. ﻫﯿﭻ ﺑﺎ ﻣﺮﺩﻫﺎﯼ ﺗﻮ ﺍﺗﻮﺑﻮﺱ ﺣﺮﻑ ﻧﻤﯽﺯﻧﻢ. ﺑﻌﺪ ﻫﻢ ﻣﯽﺭﻭﻡ ﺗﻮ }ﺑﺎﺭ{ ﺳﯿﺎﻩ ﻭ ﺳﻔﯿﺪ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﻓﻠﯿﺖ ﺍﺳﺖ. ﮔﺎﻫﯽ ﻫﻢ ﺩﻭﺳﺘﻢ ﻣﯽﺁﯾﺪ ﺁﻥﺟﺎ. ﯾﮏ ﻓﻨﺠﺎﻥ ﭼﺎﯾﯽ ﻣﯽﺧﻮﺭﻡ. ﺩﻭﺳﺘﻢ ﻗﺪﺑﻠﻨﺪﺗﺮ ﺍﻣﺎ ﻻﻏﺮﺗﺮ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ. ﮔﺎﻫﯽ ﻭﻗﺖﻫﺎ ﻣﯽﺁﯾﺪ ﻭ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻣﯽﻧﺸﯿﻨﯿﻢ ﭘﺸﺖ ﻣﯿﺰ ﺑﺎﺭ. ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺟﺎ ﺑﺮﺍﺵ ﻧﮕﻪ ﻣﯽﺩﺍﺭﻡ، ﺍﻣﺎ ﺁﺩﻡ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻫﻢ ﻧﻤﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﺟﺎ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺭﺩ . ﺑﺎ ﺁﺩﻡﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺟﺎﯼ ﺩﻭﺳﺘﻢ ﺭﺍ ﻣﯽﮔﯿﺮﻧﺪ، ﻫﯿﭻ ﺣﺮﻑ ﻧﻤﯽﺯﻧﻢ. ﺑﻌﻀﯽﻫﺎ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﻫﯿﭻ ﺑﻪ ﺣﺮﻑﻫﺎﺷﺎﻥ ﮔﻮﺵ ﻧﻤﯽﺩﻫﻢ. ﮔﺎﻫﯽ ﻣﺮﺩﯼ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪﯼ ﺻﺒﺢ ﺭﺍ ﺳُﺮ ﻣﯽﺩﻫﺪ ﺳﻤﺖ ﻣﻦ، ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪﯼ ﺍﻭﻝ ﺻﺒﺢ ﺭﺍ. ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﮐﻪ ﻗﺒﻼً ﭼﻪ ﮐﺎﺭﻩ ﺑﻮﺩﻩ. ﻣﻦ ﻫﯿﭻ ﻭﻗﺖ ﻧﻤﯽﺭﻭﻡ ﺗﻮ ﺑﺎﺭِ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺍِﻣﺒﻨﮏ ﻣِﻨﺖ. ﯾﮏ ﺑﺎﺭ ﻓﻘﻂ ﺭﻓﺘﻪﺍﻡ ﺁﻥﺟﺎ. ﺁﺩﻡ ﺍﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﭘﺸﺖ ﺷﯿﺸﻪ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﺒﯿﻨﺪ ﮐﻪ ﺳﺮِ ﺁﻥ ﻣﯿﺰﻫﺎ ﭼﻪ ﺧﺒﺮ ﺍﺳﺖ . ﻣﺤﻮﻃﻪﯼ } ﺑﯿﺮﻭﻥ{ ﺁﻥﺟﺎ ﺍﻏﻠﺐ ﭘﺮ ﺍﺯ ﮐﺎﻣﯿﻮﻥ ﺍﺳﺖ . ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻋﺠﻠﻪ ﺩﺍﺭﻧﺪ. ﺍﻏﻠﺐ ﻫﻢ ﻫﻤﺎﻥ ﺭﺍﻧﻨﺪﻩ ﮐﺎﻣﯿﻮﻥﻫﺎ. ﮔﺎﻫﯽ ﺭﺍﻧﻨﺪﻩﻫﺎﯼ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﻫﻢ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﺩﺍﺩﺍﺷﻢ ﻫﻤﯿﻦ ﺟﻮﺭﯼ ﺑﻮﺩ . ﻋﺎﺩﺕ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﺎﻥ ﮐﺎﺭﻫﺎ ﺑﺮﻭﺩ ﺁﻥ ﺟﺎ. ﺍﻣﺎ ﻣﻦ ﺷﺐ ﮐﻪ ﻧﺒﺎﺷﺪ، ﺑﻬﺘﺮ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﻢ ﺑﻪ ﮐﺎﺭﻡ ﺑﺮﺳﻢ، ﺗﺎﺭﯾﮏ ﮐﻪ ﻣﯽﺷﻮﺩ، ﻫﻤﯿﺸﻪ ﭼﺮﺍﻍﻫﺎﯼ ﺳﯿﺎﻩ ﻭ ﺳﻔﯿﺪ ﺭﻭﺷﻦ ﺍﺳﺖ . ﮔﺎﻫﯽ ﻫﻢ ﭼﺮﺍﻍﻫﺎﺵ ﺁﺑﯽﺍﻧﺪ، ﮐﻪ ﺧﻮﺏ ﻧﻤﯽﺗﻮﺍﻧﻢ ﺑﺒﯿﻨﻢ؛ ﺗﻮ ﺳﺮﻣﺎ. ﺳﺮﻣﺎ ﮐﻪ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﺑﻬﺘﺮ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﻢ ﺑﺒﯿﻨﻢ ::: بقیه در ادامه مطلب:::

ﺧﺎﻧﻮﻭﻭﻭﻭﻭﻭﻡ .… ﺷــﻤﺎﺭﻩ ﺑﺪﻡ؟؟؟؟؟؟ ﺧﺎﻧﻮﻡ ﺧﻮﺷــــــﮕﻠﻪ ﺑﺮﺳﻮﻧﻤﺖ؟؟؟؟؟؟؟ ﺧﻮﺷــــﮕﻠﻪ ﭼﻦ ﻟﺤﻈﻪ ﺍﺯ ﻭﻗﺘﺘﻮ ﺑﻪ ﻣــــﺎ ﻣﯿﺪﯼ؟؟؟؟؟؟ ﺍﯾﻨﻬﺎ ﺟﻤﻼﺗﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺧﺘﺮﮎ ﺩﺭ ﻃﻮﻝ ﻣﺴــﯿﺮ ﺧﻮﺍﺑﮕﺎﻩ ﺗﺎ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﻣﯽ ﺷﻨﯿﺪ! ﺑﯿﭽــﺎﺭﻩ ﺍﺻـﻼ ” ﺍﻫﻞ ﺍﯾﻦ ﺣﺮﻓـــــﻬﺎ ﻧﺒﻮﺩ … ﺍﯾﻦ ﻗﻀﯿﻪ ﺑﻪ ﺷﺪﺕ ﺁﺯﺍﺭﺵ ﻣﯽ ﺩﺍﺩ ﺗﺎ ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﭼﻨﺪ ﺑﺎﺭ ﺗﺼـــﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺖ ﺑﯽ ﺧﯿــﺎﻝ ﺩﺭﺱ ﻭ ﻣــﺪﺭﮎ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻣﺤـــﻞ ﺯﻧﺪﮔﯿﺶ ﺑﺎﺯﮔﺮﺩﺩ . ﺭﻭﺯﯼ ﺑﻪ ﺍﻣﺎﻣﺰﺍﺩﻩ ﯼ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺭﻓﺖ… ﺷـﺎﯾﺪ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﮔﻠﻪ ﮐﻨﺪ ﺍﺯ ﻭﺿﻌﯿﺖ ﺁﻥ ﺷﻬﺮ ﻟﻌﻨﺘﯽ !.… ﺩﺧﺘﺮﮎ ﻭﺍﺭﺩ ﺣﯿﺎﻁ ﺍﻣﺎﻣﺰﺍﺩﻩ ﺷﺪ… ﺧﺴﺘﻪ … ﺍﻧﮕﺎﺭ ﻓﻘﻂ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﻨﺪ … ﺩﺭﺩﺵ ﮔﻔﺘﻨﯽ ﻧﺒﻮﺩ !!!!.… ﺭﻓﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﺁﻭﯾﺰ ﭼﺎﺩﺭﯼ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺳﺮ ﮐﺮﺩ … ﻭﺍﺭﺩ ﺣﺮﻡ ﺷﺪﻭ ﮐﻨﺎﺭ ﺿﺮﯾﺢ ﻧﺸﺴﺖ. ﺯﯾﺮ ﻟﺐ ﭼﯿﺰﯼ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ﺍﻧﮕﺎﺭ !!! ﺧﺪﺍﯾﺎ ﮐﻤﮑﻢ ﮐﻦ ... ::: بقیه در ادامه مطلب :::

ﺩﺧﺘﺮ ﮐﻮﭼﻮﻟﻮ ﭘﺮﺳﻴﺪ : ﺍﮔﺮ ﻛﻮﺳﻪ ﻫﺎ ﺁﺩﻡ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﺑﺎ ﻣﺎﻫﻲ ﻫﺎﻱ ﻛﻮﭼﻮﻟﻮ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﺘﺮ ﻣﻲ ﺷﺪﻧﺪ؟ ﺁﻗﺎﯼ ﻛﻲ ﮔﻔﺖ : ﺍﮔﺮ ﻛﻮﺳﻪ ﻫﺎ ﺁﺩﻡ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﺗﻮﯼ ﺩﺭﻳﺎ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﺎﻫﻲ ﻫﺎ ﺟﻌﺒﻪ ﻫﺎﯼ ﻣﺤﻜﻤﻲ ﻣﻲ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ، ﻭ .... ﻫﻤﻪ ﺟﻮﺭ ﺧﻮﺭﺍﻛﻲ ﺗﻮﯼ ﺁﻥ ﻣﻲ ﮔﺬﺍﺷﺘﻨﺪ، ﻣﻮﺍﻇﺐ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻛﻪ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﭘﺮ ﺁﺏ ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﺮﺍﯼ ﺁﻥ ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﻭﻗﺖ ﺩﻝ ﻣﺎﻫﻲ ﻛﻮﭼﻮﻟﻮ ﻧﮕﻴﺮﺩ، ﮔﺎﻫﮕﺎﻩ ﻣﻬﻤﺎﻧﻲ ﻫﺎﯼ ﺑﺰﺭﮒ ﺑﺮ ﭘﺎ ﻣﻲ ﻛﺮﺩﻧﺪ، ﭼﻮﻥ ﻛﻪ ﮔﻮﺷﺖ ﻣﺎﻫﻲ ﺷﺎﺩ ﺍﺯ ﻣﺎﻫﻲ ﺩﻟﮕﻴﺮ ﻟﺬﻳﺬﺗﺮ ﺍﺳﺖ ! ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺎﻫﯽ ﻫﺎ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﻣﻲ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻫﺎ ﻳﺎﺩ ﻣﻲ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﻛﻪ ﭼﻪ ﺟﻮﺭﯼ ﺑﻪ ﻃﺮﻑ ﺩﻫﺎﻥ ﻛﻮﺳﻪ ﺷﻨﺎ ﻛﻨﻨﺪ ﺩﺭﺱ ﺍﺻﻠﻲ ﻣﺎﻫﻲ ﻫﺎ ﺍﺧﻼﻕ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻫﺎ ﻣﻲ ﻗﺒﻮﻻﻧﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﺯﻳﺒﺎ ﺗﺮﻳﻦ ﻭ ﺑﺎﺷﻜﻮﻩ ﺗﺮﻳﻦ ﻛﺎﺭ ﺑﺮﺍﯼ ﻳﻚ ﻣﺎﻫﻲ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺧﻮﺷﻮﻗﺘﻲ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻳﻚ ﻛﻮﺳﻪ ﻛﻨﺪ ::: بقیــــــه در ادامـــــــــــــــه مطلب :::

ﻣﺎﺩﺭ؛ ﺧﻮﺩ ﻋﯿﺪ ﺑﻮﺩ ... ﻣﺎﺩﺭ ﻋﯿﺪ ﺑﻮﺩ ؛ ﺍﺻﻼ " ﺧﻮﺩ ؛ ﺧﻮﺩ ﺑﻬـﺎﺭ ﺑﻮﺩ . ﺍﺯ ﭼﻬﺎﺭ ؛ ﭘﻨﺞ ؛ ﺭﻭﺯ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﻪ ﺳﺎﻝ ﻧﻮ ﮔﻨﺪﻡ ﻭ ﻋﺪﺱ ﺭﺍ ﺷﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺯﯾﺮ ﭘﺎﺭﭼﻪ ﺳﻔﯿﺪ ﺗﻮﯼ ﺑﺸﻘﺎﺑﻬﺎﯼ ﺧﻮﺷﮕﻞ ﻣﯽ ﭼﯿﺪ ؛ ﮔﻠﺪﺍﻧﻬﺎﯼ ﺷﻤﻌﺪﺍﻧﯽ ﺭﺍ ﺭﻧﮓ ﻣﯿﺰﺩ ﺗﺎ ﻧﻮﻧﻮﺍﺭ ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﯾﻜﻤﺎﻩ ﺟﻠﻮﺗﺮ ﻫﻢ ﺧﺎﻧﻪ ﺗﻜﺎﻧﯽ ﺷﺮﻭﻉ ﻣﯿﺸﺪ ؛ ﺁﻥ ﻫﻢ ﭼﻪ ﺗﻜﺎﻧﯽ ... ﺧﺎﻧﻪ ﻧﻮ ﻣﯽ ﺷﺪ ؛ ﻋﯿﺪ ﻣﯽ ﺷﺪ ؛ ﺑﻮﯼ ﺑﻬﺎﺭ ﻣﯽ ﺩﺍﺩ ؛ ﺑﻮﯼ ﺗﺎﺯﮔﯽ ؛ ﺑﻮﯼ ﺷﻜﻮﻓﻪ. ﺁﻥ ﺍﻭﺍﯾﻞ ﻛﻪ ﺍﯾﻦ ﺧﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﺧﺮﯾﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ؛ ﮔﻮﺷﻪ ﺣﯿﺎﻁ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﯾﻜﯽ ﺩﻭ ﻛﺎﺷﯽ ﺧﺎﻟﯽ ﺑﻮﺩﻛﻪ ﻣﺜﻼ ﺑﺎﻏﭽﻪ ﺑﻮﺩ ؛ ﺍﻣﺎ ﯾﻜﺮﻭﺯ ﻛﻪ ﺑﺎﺑﺖ ﻛﺎﺭﯼ " ﺍﻭﺳﺘﺎﯼ ﺑﻨﺎ " ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ ؛ ﻣﺎﺩﺭ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺩﻭﺭ ﺗﺎ ﺩﻭﺭ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﻏﭽﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﯾﻚ ﻣﺮﺑﻊ ﺑﺰﺭﮒ؛ ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﺳﻪ ﻛﻨﺠﯽ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﻛﻨﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺳﻠﯿﻘﻪ ﻭ ﺯﯾﺒﺎ ﺑﺎ ﺁﺟﺮﻫﺎﯼ ﻗﺪﯾﻤﯽ ﻛﻪ ﻟﻮﺯﯼ ﻟﻮﺯﯼ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺟﻠﻮﯼ ﺑﺎﻏﭽﻪ ﺗﺎﺯﻩ ﺳﺎﺯ ؛ ﺣﺪﻭ ﺣﺪﻭﺩ ﺑﺎﻏﭽﻪ ﻧﺎﺯﻧﯿﻦ ﺭﺍ ﻣﺸﺨﺺ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ . ﯾﻌﻨﯽ ﯾﻚ ﺑﺎﻏﭽﻪ ﻧﻘﻠﯽ ﺯﯾﺒﺎ ﺩﺭ ﻛﻨﺎﺭ ﺣﯿﺎﻁ ﺩﺭﺳﺖ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ . ﻏﻮﻏﺎﯼ ﮔﻠﺪﺍﻧﻬﺎﯼ ﺷﻤﻌﺪﺍﻧﯽ ﻭ ﻣﺤﺒﻮﺑﻪ ﺷﺐ ﻭ ﯾﺎﺱ ﺳﻔﯿﺪ ﺑﻪ ﻛﻨﺎﺭ ؛ ﺩﺭ ﺑﺎﻏﭽﻪ ﺩﺳﺖ ﺳﺎﺯﺵ؛ ﺩﻭ ﺩﺭﺧﺖ ﻛﻮﭼﻮﻟﻮﯼ ﺳﯿﺐ ﻭ ﺁﻟﺒﺎﻟﻮ ﻭ ﯾﻚ ﯾﺎﺱ ﺍﻣﯿﻦ ﺍﻟﺪﻭﻟﻪ ﻛﻪ ﺭﻭﯼ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺑﻪ ﺑﺎﻻ ﻗـﺪﻛﺸﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻛﺎﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻧﺰﺩﯾﻚ ﻋﯿﺪ ﺯﻣﯿﻦ ﺑﺎﻏﭽﻪ ﺭﺍ ﺑﻨﻔﺸﻪ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻣﯿﻜﺮﺩﻭ ﮔﻠﺪﺍﻧﻬﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﺩﻭﺭﺗﺎ ﺩﻭﺭ ﺣﻮﺽ ﺁﺑﯽ ﺭﻧﮓ ؛ ﺗﺎﺯﻩ ﺭﻧﮓ ﺯﺩﻩ ﺍﺵ ﻛﻪ ﺧﻮﺩﺵ ﺁﺳﺘﯿﻦ ﺑﺎﻻ ﻣﯿﺰﺩ ﻭ ﺑﺎﻋﺸﻖ ﺭﻧﮓ ﻣﯿﺰﺩ؛ ﻣﯿﭽﯿﺪ. ﺣﺎﻻ ﺑﯿﺎ ﻭ ﺗﻤﺎﺷﺎ ﻛﻦ ﻛﻪ ﺍﯾﻦ ﺩﺭﺧﺖ ﻣﯿﻮﻩ ﻭ ﯾﺎﺱ ﺍﻣﯿﻦ ﺍﻟﺪﻭﻟﻪ ﭼﻪ ﺣﺎﻝ ﻭ ﻫﻮﺍﯾﯽ ﺑﻪ ﺣﯿﺎﻁ ﻛﻮﭼﻚ ﻭ ﺣﻮﺽ ﻗﺸﻨﮕﻤﺎﻥ ﻣﯿﺪﺍﺩ .. ﻭ ﺁﻥ ﺑﺎﻏﭽﻪ ؛ ﺑﺎﻏﭽﻪ ﻧﮕﻮ ؛ ﺑﺎﻍ ﻣــﺎﺩﺭ ! ﺑﺎﻏﯽ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﭼﺸﻢ ﺗﻤﺎﻡ ﻓﺎﻣﯿﻞ ﻭ ﺁﺷﻨﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﻣﯽ ﻛﺸﯿﺪ ﻭ ﻫﻤﺎﻥ ﺟﺎ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﻋﻤﻮ ﻧﻮﺭﻭﺯ ﺑﻮﺳﻪ ﺍﯼ ﺑﺮ ﭘﯿﺸﺎﻧﯽ ﻧﻨﻪ ﺳﺮﻣﺎ ﻣﯿﺰﺩ ﻭ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﺭﻭﺍﻧﻪ ﻣﯿﻜﺮﺩ ﺗـﺎ ﺍﺯ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﺑﺎﻏﭽﻪ ﻣﺎﺩﺭ ﺑﺮﻭﺩ ﻭ ﺑﻬﺎﺭ ﺟﺎﯾﺶ ﺑﯿﺎﯾﺪ !.::بقیه در ادامه مطلب::

ﭼﻤﺪﻭﻧﺶ ﺭﺍ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﯾﻢ ، ﺑﺎ ﺧﺎﻧﻪ ﺳﺎﻟﻤﻨﺪﺍﻥ ﻫﻢ ﻫﻤﺎﻫﻨﮓ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻼ ﯾﮏ ﺳﺎﮎ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﺎ ﯾﻪ ﻗﺮﺁﻥ ﮐﻮﭼﮏ، ﮐﻤﯽ ﻧﻮﻥ ﺭﻭﻏﻨﯽ، ﺁﺑﻨﺎﺕ، ﮐﺸﻤﺶ ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ ﺷﯿﺮﯾﻦ، ﺑﺮﺍﯼ ﺷﺮﻭﻉ ﺁﺷﻨﺎﯾﯽ … ﮔﻔﺖ: “ ﻣﺎﺩﺭ ﺟﻮﻥ، ﻣﻦ ﮐﻪ ﭼﯿﺰ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﻧﻤﯿﺨﻮﺭﻡ ﯾﮏ ﮔﻮﺷﻪ ﻫﻢ ﮐﻪ ﻧﺸﺴﺘﻢ ﻧﻤﯿﺸﻪ ﺑﻤﻮﻧﻢ، ﺩﻟﻢ ﻭﺍﺳﻪ ﻧﻮﻩ ﻫﺎﻡ ﺗﻨﮓ ﻣﯿﺸﻪ ”! ﮔﻔﺘﻢ: “ ﻣﺎﺩﺭ ﻣﻦ ﺩﯾﺮ ﻣﯿﺸﻪ، ﭼﺎﺩﺭﺗﻮﻥ ﻫﻢ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺳﺖ، ﻣﻨﺘﻈﺮﻥ ”. ﮔﻔﺖ: “ ﮐﯿﺎ ﻣﻨﺘﻈﺮﻥ؟ ﺍﻭﻧﺎ ﮐﻪ ﺍﺻﻼ ﻣﻨﻮ ﻧﻤﯿﺸﻨﺎﺳﻦ! ﺁﺧﻪ ﺍﻭﻥ ﺟﺎ ﻣﺎﺩﺭﺟﻮﻥ، ﺁﺩﻡ ﺩﻕ ﻣﯿﮑﻨﻪ ﻫﺎ، ﻣﻦ ﮐﻪ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﮐﺎﺭ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﺍﺻﻼ، ﺍﻭﻡ، ﺩﯾﮕﻪ ﺣﺮﻑ ﻧﻤﯽ ﺯﻧﻢ. ﺧﻮﺑﻪ؟ ﺣﺎﻻ ﻣﯿﺸﻪ ﺑﻤﻮﻧﻢ؟ ” ﮔﻔﺘﻢ: “ﺁﺧﻪ ﻣﺎﺩﺭ ﻣﻦ، ﺷﻤﺎ ﺩﺍﺭﯼ ﺁﻟﺰﺍﯾﻤﺮ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﯼ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰﻭ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ”! ﮔﻔﺖ: “ ﻣﺎﺩﺭ ﺟﻮﻥ، ﺍﯾﻦ ﭼﯿﺰﯼ ﮐﻪ ﺍﺳﻤﺶ ﺳﺨﺘﻪ ﺭﻭ ﻣﻦ ﮔﺮﻓﺘﻢ، ﻗﺒﻮﻝ ! ﺍﻣﺎ ﺗﻮ ﭼﯽ؟ ﺗﻮ ﭼﺮﺍ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰﻭ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﮐﺮﺩﯼ ﺩﺧﺘﺮﻡ؟”! ﺧﺠﺎﻟﺖ ﮐﺸﯿﺪﻡ !… ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺩﺍﺷﺖ، ﻫﻤﻪ ﮐﻮﺩﮐﯽ ﻭ ﺟﻮﻭﻧﯿﻢ ﻭ ﺗﻤﺎﻡ ﻋﺸﻖ ﻭ ﻣﻬﺮﯼ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻧﺜﺎﺭﻡ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ، ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ °°°بقیه در ادامه مطلب°°°

ﭘﯿﺮ ﻣﺮﺩ ﺗﻬﯽ ﺩﺳﺖ، ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﯾﺖ ﻓﻘﺮ ﻭ ﺗﻨﮕﺪﺳﺘﯽ ﻣﯽ ﮔﺬﺭﺍﻧﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺳﺎﺋﻠﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺯﻥ ﻭ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻧﺶ ﻗﻮﺕ ﻭ ﻏﺬﺍﺋﯽ ﻧﺎﭼﯿﺰ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ. ﺍﺯ ﻗﻀﺎ ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁﺳﯿﺎﺏ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ، ﺩﻫﻘﺎﻥ ﻣﻘﺪﺍﺭﯼ ﮔﻨﺪﻡ ﺩﺭ ﺩﺍﻣﻦ ﻟﺒﺎﺱ ﺍﺵ ﺭﯾﺨﺖ ﻭ ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ ﮔﻮﺷﻪ ﻫﺎﯼ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻫﻢ ﮔﺮﻩ ﺯﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮ ﻣﯽ ﮔﺸﺖ ﺑﺎ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺍﺯ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﺧﻮﺩ ﺳﺨﻦ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﮔﺸﺎﯾﺶ ﺁﻧﻬﺎ ﻓﺮﺝ ﻣﯽ ﻃﻠﺒﯿﺪ ﻭ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ : ﺍﯼ ﮔﺸﺎﯾﻨﺪﻩ ﮔﺮﻩ ﻫﺎﯼ ﻧﺎﮔﺸﻮﺩﻩ ﻋﻨﺎﯾﺘﯽ ﻓﺮﻣﺎ ﻭ ﮔﺮﻩ ﺍﯼ ﺍﺯ ﮔﺮﻩ ﻫﺎﯼ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎ ﺑﮕﺸﺎﯼ. ﭘﯿﺮ ﻣﺮﺩ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺩﻋﺎ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﺯﻣﺰﻣﻪ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻣﯽ ﺭﻓﺖ، ﯾﮑﺒﺎﺭﻩ ﯾﮏ ﮔﺮﻩ ﺍﺯ ﮔﺮﻩ ﻫﺎﯼ ﺩﺍﻣﻨﺶ ﮔﺸﻮﺩﻩ ﺷﺪ ﻭ ﮔﻨﺪﻡ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺯﻣﯿﻦ ﺭﯾﺨﺖ ﺍﻭ ﺑﻪ ﺷﺪﺕ ﻧﺎﺭﺍﺣﺖ ﺷﺪ ﻭ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ °°°بقیه داستان در ادامه مطلب°°°

ﺯﻥ ﻭ ﺷﻮﻫﺮ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﺗﺎﺯﻩ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﺒﺮﮎ ﻭ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻧﺼﯿﺤﺘﯽ ﺍﺯ ﭘﯿﺮ ﺩﺍﻧﺎ ﻧﺰﺩ ﺍﻭ ﺭﻓﺘﻨﺪ. ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ ﺩﺍﻧﺎ ﺑﻪ ﺣﺮﻣﺖ ﺯﻭﺝ ﺟﻮﺍﻥ ﺍﺯ ﺟﺎ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ﻭ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﮐﻨﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﻧﺸﺎﻧﺪ ﺍﻭ ﺍﺯ ﻣﺮﺩ ﭘﺮﺳﯿﺪ : ﺗﻮ ﭼﻘﺪﺭ ﻫﻤﺴﺮﺕ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﯼ! ؟ ﻣﺮﺩ ﺟﻮﺍﻥ ﻟﺒﺨﻨﺪﯼ ﺯﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﺗﺎ ﺳﺮﺣﺪ ﻣﺮﮒ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﺘﻢ! ﻭ ﺗﺎ ﺍﺑﺪ ﻫﻢ ﭼﻨﯿﻦ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺑﻮﺩ! ﻭ ﺍﺯ ﻫﻤﺴﺮﺵ ﻧﯿﺰ ﭘﺮﺳﯿﺪ : ﺗﻮ ﭼﻄﻮﺭ! ﺑﻪ ﻫﻤﺴﺮﺕ ﺗﺎ ﭼﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻋﻼﻗﻪ ﺩﺍﺭﯼ! ؟ ﺯﻥ ﺷﺮﻣﻨﺎﮎ ﺗﺒﺴﻤﯽ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﻣﻦ ﻫﻢ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺍﻭ ﺗﺎ ﺳﺮﺣﺪ ﻣﺮﮒ ﺩﻭﺳﺘﺶ ﺩﺍﺭﻡ ﻭ ﺗﺎ ﺯﻣﺎﻥ ﻣﺮﮒ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺟﺪﺍ ﻧﺨﻮﺍﻫﻢ ﺷﺪ ﻭ ﻫﺮﮔﺰ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺍﺣﺴﺎﺳﻢ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺍﻭ ﮐﺎﺳﺘﻪ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ. ﭘﯿﺮ ﻋﺎﻗﻞ ﺗﺒﺴﻤﯽ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ : ﺑﺪﺍﻧﯿﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻃﻮﻝ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺯﻧﺎﺷﻮﯾﯽ ﺷﻤﺎ ﻟﺤﻈﺎﺗﯽ ﺭﺥ ﻣﯽ ﺩﻫﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺗﺎ ﺳﺮﺣﺪ ﻣﺮﮒ ﻣﺘﻨﻔﺮ ﺧﻮﺍﻫﯿﺪ ﺷﺪ ﻭ ﺍﺻﻼ ﻫﯿﭻ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﻋﻼﻗﻪ ﺍﻵﻧﺘﺎﻥ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺧﻮﺩ ﭘﯿﺪﺍ ﻧﺨﻮﺍﻫﯿﺪ ﮐﺮﺩ. ﺩﺭ ﺁﻥ ﻟﺤﻈﺎﺕ ﺣﺘﯽ ﺣﺎﺿﺮﻧﺨﻮﺍﻫﯿﺪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ ﭼﻬﺮﻩ ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ ﺭﺍ ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ.°°بقیه در ادامه مطلب°°

ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﮐﺘﺎﺏ »ﺷﺎﻫﺰﺍﺩﻩ ﮐﻮﭼﻮﻟﻮ « ﺍﺛﺮ ﺳﻨﺖ ﺍﮔﺰﻭﭘﺮﯼ ﺭﺍ ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﻨﺪ . ﺍﻣﺎ ﺷﺎﯾﺪ ﻫﻤﻪ ﻧﺪﺍﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﻭ ﺧﻠﺒﺎﻥ ﺟﻨﮕﯽ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﺎ ﻧﺎﺯﯼﻫﺎ ﺟﻨﮕﯿﺪ ﻭﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪ . ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺷﺮﻭﻉ ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺩﻭﻡ ﺍﮔﺰﻭﭘﺮﯼ ﺩﺭ ﺍﺳﭙﺎﻧﯿﺎ ﺑﺎ ﺩﯾﮑﺘﺎﺗﻮﺭﯼ ﻓﺮﺍﻧﮑﻮ ﻣﯽﺟﻨﮕﯿﺪ. ﺍﻭ ﺗﺠﺮﺑﻪﻫﺎﯼ ﺣﯿﺮﺕﺁﻭﺭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪﺍﯼ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﮔﺮﺩﺁﻭﺭﯼ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ . ﺩﺭ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺧﺎﻃﺮﺍﺗﺶ ﻣﯽﻧﻮﯾﺴﺪ ﮐﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﺳﯿﺮ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻨﺪ ﻭ .… ﻣﯿﻨﻮﯾﺴﺪ : » ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﻮﺩﻡ ﮐﻪ ﻣﺮﺍ ﺍﻋﺪﺍﻡ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﮐﺮﺩ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺩﻟﯿﻞ ﺑﺸﺪﺕ ﻧﮕﺮﺍﻥ ﺑﻮﺩﻡ .… ﺟﯿﺐﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﮔﺸﺘﻢ ﺗﺎ ﺷﺎﯾﺪ ﺳﯿﮕﺎﺭﯼ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺯﯾﺮ ﺩﺳﺖ ﺁﻥﻫﺎ ﮐﻪ ﺣﺴﺎﺑﯽ ﻟﺒﺎﺱﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﮔﺸﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺩﺭ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ … ؛ ﯾﮑﯽ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﺑﺎ ﺩﺳﺖﻫﺎﯼ ﻟﺮﺯﺍﻥ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻟﺐﻫﺎﯾﻢ ﮔﺬﺍﺷﺘﻢ ﻭﻟﯽ ﮐﺒﺮﯾﺖ ﻧﺪﺍﺷﺘﻢ .… ﺍﺯ ﻣﯿﺎﻥ ﻧﺮﺩﻩﻫﺎ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﺍﻧﺒﺎﻧﻢ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮﺩﻡ. ﺍﻭ ﺣﺘﯽ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﻫﻢ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﯿﻨﺪﺍﺧﺖ ﺩﺭﺳﺖ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﯾﮏ ﻣﺠﺴﻤﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ .… ﻓﺮﯾﺎﺩ ﺯﺩﻡ.. »ﻫﯽ ﺭﻓﯿﻖ ﮐﺒﺮﯾﺖ ﺩﺍﺭﯼ؟ «

ﺁﻗﻮ ﻣﺎ ﯾﻪ ﻣﺪﺕ ﻭﺿﻊ ﻣﺎﻟﯿﻤﻮﻥ ﺧﺮﺍﺏ ﺑﻮﺩ ﯾﻪ ﮔﺎﻭﯼ ﺩﺍﺷﺘﯿﻢ ﮔﻔﺘﯿﻢ ﺑﺮﯾﻢ ﺍﯾﻨﻮ ﺑﻔﺮﻭﺷﯿﻢ … ﺭﻓﺘﯿﻢ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﯾﻪ ﭘﯿﺮﻣﺮﺩﯼ ﺩﯾﺪﯾﻢ ﮔﻔﺖ ﮔﺎﻭﺗﻮ ﺑﺪﻩ ﻣﻦ ﺑﻬﺖ ﻟﻮﺑﯿﺎﯼ ﺳﺤﺮﺁﻣﯿﺰ ﺑﺪﻡ،ﺁﻗﻮ ﮔﺎﻭﻭ ﺩﺍﺩﯾﻢ ﻟﻮﺑﯿﺎﻫﺎﺭﻭ ﮔﺮﻓﺘﯿﻢ ﺑﺮﺩﯾﻢ ﮐﺎﺷﺘﯿﻢ ﻓﺮﺩﺍﺵ ﺩﺭﺧﺖ ﺩﺭ ﺍﻭﻣﺪ ﺍﺯ ﺩﺭﺧﺖ ﺭﻓﺘﯿﻢ ﺑﺎﻻ ﺭﺳﯿﺪﯾﻢ ﺑﻪ ﺧﻮﻧﻪ ﯾﻪ ﻏﻮﻝ ﯾﻪ ﻣﺮﻍ ﺗﺨﻢ ﻃﻼ ﺍﺯﺵ ﮐﺶ ﺭﻓﺘﯿﻢ ﺑﺮﮔﺸﺘﯿﻢ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺗﺎ ﭘﺎﻣﻮﻥ ﺭﺳﯿﺪ ﺑﻪ ﺯﻣﯿﻦ ﺩﯾﺪﯾﻢ ﺍﻭﻣﺪﻥ ﺟﻠﺒﻤﻮﻥ ﮐﺮﺩﻥ ! ﮔﻔﺘﯿﻢ ﭼﺮﺍ؟ ::بقیه در ادامه مطلب::

دوستان عزیز شما از این به بعد می تونید اس ام اس ها تون رو برای ما بفرستین تا با نام خودتون در سایت نمایش داده بشه،برای اطلاع از نحوه ارسال مطلب به ادامه مطلب بروید. *ویژگی های ارسال اس ام اس به سایت *-مطلب شما با نام خودتان در سایت منتشر می شود *-فورفان اس ام اس" target="_blank">فورفان اس ام اس مثل سایت های دیگر اس ام اس های ارسالی کاربران را در یک پست ارسال نمی کند بلکه اس ام اس های هر کاربر را در یک پست جداگانه ارسال می شود *- ما مانند سایت های دیگر سامانه پیامک راه اندازی نکردیم چون نمی خواستیم کاربران برای ارسال هر مطلب متحمل هزینه بشوند

ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﻗﺪﺭﺗﻤﻨﺪ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎﻳﻲ, ﺭﻭﺯﻱ ﺑﺮﺍﻱ ﺷﻜﺎﺭ ﺑﺎ ﺩﺭﺑﺎﺭﻳﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺻﺤﺮﺍ ﺭﻓﺖ, ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﻛﻨﻴﺰﻙ ﺯﻳﺒﺎﻳﻲ ﺩﻳﺪ ﻭ ﻋﺎﺷﻖ ﺍﻭ ﺷﺪ. ﭘﻮﻝ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺩﺧﺘﺮﻙ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﺭﺑﺎﺑﺶ ﺧﺮﻳﺪ , ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﺪﺗﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻛﻨﻴﺰﻙ ﺑﻮﺩ. ﻛﻨﻴﺰﻙ ﺑﻴﻤﺎﺭ ﺷﺪ ﻭ ﺷﺎﻩ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻏﻤﻨﺎﻙ ﮔﺮﺩﻳﺪ . ﺍﺯ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﻛﺸﻮﺭ , ﭘﺰﺷﻜﺎﻥ ﻣﺎﻫﺮ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻱ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺍﻭ ﺑﻪ ﺩﺭﺑﺎﺭ ﻓﺮﺍ ﺧﻮﺍﻧﺪ, ﻭ ﮔﻔﺖ : ﺟﺎﻥ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺟﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﻛﻨﻴﺰﻙ ﻭﺍﺑﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ , ﺍﮔﺮ ﺍﻭ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﻧﺸﻮﺩ , ﻣﻦ ﻫﻢ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﻣﺮﺩ . ﻫﺮ ﻛﺲ ﺟﺎﻧﺎﻥ ﻣﺮﺍ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﻛﻨﺪ , ﻃﻼ ﻭ ﻣﺮﻭﺍﺭﻳﺪ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻣﻲﺩﻫﻢ . ﭘﺰﺷﻜﺎﻥ ﮔﻔﺘﻨﺪ : ﻣﺎ ﺟﺎﻧﺒﺎﺯﻱ ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ ﻭ ﺑﺎ ﻫﻤﻔﻜﺮﻱ ﻭ ﻣﺸﺎﻭﺭﻩ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺣﺘﻤﺎً ﺩﺭﻣﺎﻥ ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ . ﻫﺮ ﻳﻚ ﺍﺯ ﻣﺎ ﻳﻚ ﻣﺴﻴﺢ ﺷﻔﺎﺩﻫﻨﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﭘﺰﺷﻜﺎﻥ ﺑﻪ ﺩﺍﻧﺶ ﺧﻮﺩ ﻣﻐﺮﻭﺭ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻳﺎﺩﻱ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﻧﻜﺮﺩﻧﺪ . ﺧﺪﺍ ﻫﻢ ﻋﺠﺰ ﻭ ﻧﺎﺗﻮﺍﻧﻲ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩ . ﭘﺰﺷﻜﺎﻥ ﻫﺮ ﭼﻪ ﻛﺮﺩﻧﺪ, ﻓﺎﻳﺪﻩ ﻧﺪﺍﺷﺖ. ﺩﺧﺘﺮﻙ ﺍﺯ ﺷﺪﺕ ﺑﻴﻤﺎﺭﻱ ﻣﺜﻞ ﻣﻮﻱ , ﺑﺎﺭﻳﻚ ﻭ ﻻﻏﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ. ﺷﺎﻩ ﻳﻜﺴﺮﻩ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻲﻛﺮﺩ . ﺩﺍﺭﻭﻫﺎ , ﺟﻮﺍﺏ ﻣﻌﻜﻮﺱ ﻣﻲﺩﺍﺩ. ﺷﺎﻩ ﺍﺯ ﭘﺰﺷﻜﺎﻥ ﻧﺎﺍﻣﻴﺪ ﺷﺪ . ﻭ ﭘﺎﺑﺮﻫﻨﻪ ﺑﻪ ﻣﺴﺠﺪ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺩﺭ ﻣﺤﺮﺍﺏِ ﻣﺴﺠﺪ ﺑﻪ ﮔﺮﻳﻪ ﻧﺸﺴﺖ . ﺁﻧﻘﺪﺭ ﮔﺮﻳﻪ ﻛﺮﺩ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻫﻮﺵ ﺭﻓﺖ . ﻭﻗﺘﻲ ﺑﻪ ﻫﻮﺵ ﺁﻣﺪ, ﺩﻋﺎ ﻛﺮﺩ. ﮔﻔﺖ ﺍﻱ ﺧﺪﺍﻱ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ , ﻣﻦ ﭼﻪ ﺑﮕﻮﻳﻢ , ﺗﻮ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﺩﺭﻭﻥ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﺭﻭﺷﻨﻲ ﻣﻲﺩﺍﻧﻲ. ﺍﻱ ﺧﺪﺍﻳﻲ ﻛﻪ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﭘﺸﺘﻴﺒﺎﻥ ﻣﺎ ﺑﻮﺩﻩﺍﻱ , ﺑﺎﺭِ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﺎ ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﻛﺮﺩﻳﻢ . ﺷﺎﻩ ﺍﺯ ﺟﺎﻥ ﻭ ﺩﻝ ﺩﻋﺎ ﻛﺮﺩ , ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺩﺭﻳﺎﻱ ﺑﺨﺸﺶ ﻭ ﻟﻄﻒ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺟﻮﺷﻴﺪ , ﺷﺎﻩ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﮔﺮﻳﻪ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﺏ ﺭﻓﺖ. ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺏ ﺩﻳﺪ ﻛﻪ ﻳﻚ ﭘﻴﺮﻣﺮﺩ ﺯﻳﺒﺎ ﻭ ﻧﻮﺭﺍﻧﻲ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ : ﺍﻱ ﺷﺎﻩ ﻣُﮋﺩﻩ ﺑﺪﻩ ﻛﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺩﻋﺎﻳﺖ ﺭﺍ ﻗﺒﻮﻝ ﻛﺮﺩ, ﻓﺮﺩﺍ ﻣﺮﺩ ﻧﺎﺷﻨﺎﺳﻲ ﺑﻪ ﺩﺭﺑﺎﺭ ﻣﻲﺁﻳﺪ . ﺍﻭ ﭘﺰﺷﻚ ﺩﺍﻧﺎﻳﻲ ﺍﺳﺖ . ﺩﺭﻣﺎﻥ ﻫﺮ ﺩﺭﺩﻱ ﺭﺍ ﻣﻲﺩﺍﻧﺪ , ﺻﺎﺩﻕ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻗﺪﺭﺕ ﺧﺪﺍ ﺩﺭ ﺭﻭﺡ ﺍﻭﺳﺖ. ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺍﻭ ﺑﺎﺵ

ﺭﻭﺯﯼ ﺩﻭ ﺷﮑﺎﺭﭼﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺷﮑﺎﺭ ﺑﻪ ﺟﻨﮕﻠﯽ ﻣﯽ ﺭﻭﻧﺪ . ﺩﺭ ﺣﯿﻦ ﺷﮑﺎﺭ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺧﺮﺱ ﮔﺮﺳﻨﻪ ﺍﯼ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﻗﺼﺪ ﺣﻤﻠﻪ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺩ. ﺑﺎ ﺩﯾﺪﻥ ﺍﯾﻦ ﺧﺮﺱ ﮔﺮﺳﻨﻪ ﻫﺮ ﺩﻭﯼ ﺁﻧﻬﺎ ﭘﺎ ﺑﻪ ﻓﺮﺍﺭ ﻣﯽ ﮔﺬﺍﺭﻧﺪ ﺩﺭ ﺣﯿﻦ ﻓﺮﺍﺭ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﯽ ﺍﯾﺴﺘﺪ ﻭ ﻭﺳﺎﯾﻞ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﻭﺭ ﻣﯽ ﺍﻧﺪﺍﺯﺩ ﻭ ﮐﻔﺸﻬﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﻧﯿﺰ ﺍﺯ ﭘﺎ ﺩﺭ ﻣﯽ ﺁﻭﺭﺩ ... ﻭ ﺩﻭﺭ ﻣﯽ ﺍﻧﺪﺍﺯﺩ ﺩﻭﺳﺘﺶ ﺑﺎ ﺗﻌﺠﺐ ﺍﺯ ﺍﻭ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﺪ : ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﺍﺯ ﺧﺮﺱ ﮔﺮﺳﻨﻪ ﺳﺮﯾﻊ ﺗﺮ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﺩﻭﯾﺪ؟

ﺩﻗﯿﻘﺎً ﯾﺎﺩﻡ ﻧﯿﺴﺖ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻟﻢ ﺑﻮﺩ ﻭﻟﯽ ﺍﯾﻨﻘﺪ ﺑﺰﺭﮒ ﺑﻮﺩﻡ ﮐﻪ ﺍﻭﻥ ﺭﻭﺯ ﺭﻭ ﻫﯿﭽﻮﻗﺖ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻢ ﻭ ﻫﻨﻮﺯﻡ ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﯾﻪ ﮐﻔﺸﺪﻭﺯﮎ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺧﻮﺩﻡ ﺑﺨﻮﺍﻡ، ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﻪ ﺍﯼ ﻓﮑﺮﻣﻮ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺧﻮﺩﺵ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ. - ﺍﻭﻟﯿﻦ ﺑﺎﺭﯼ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺟﺮﺍﺕ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﯾﻪ ﺣﺸﺮﻩ ﺭﻭ ﺗﻮ ﺩﺳﺘﻢ ﺑﮕﯿﺮﻡ، ﻭﻗﺘﯽ ﺩﺳﺘﺎﻣﻮ ﺑﺴﺘﻢ ﯾﻪ ﺣﺲ ﺧﺎﺻﯽ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﻣﻄﻤﺌﻨﻢ ﮐﻪ ﺗﺮﺱ ﻧﺒﻮﺩ ﻭﻟﯽ ﺩﻟﻬﺮﻩ ﯼ ﻋﺠﯿﺒﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺍﻭﻥ ﻣﻮﻗﻊ ﺣﺲ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ . ﺑﺪﻭ ﺑﺪﻭ ﺭﻓﺘﻢ ﭘﯿﺶ ﻣﺎﺩﺭﻡ . ﻣﺎﻣﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﭼﯿﻪ . . . ؟ ) ﻫﻨﻮﺯ ﺩﺳﺘﺎﻣﻮ ﺑﺎﺯ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ ( ﭼﯽ ﻋﺰﯾﺰﻡ؟ ﭘﯿﺶ ﺧﻮﺩﻡ ﮔﻔﺘﻢ ﻭﻗﺘﯽ ﺩﺳﺘﺎﻡ ﺑﺴﺘﻪ ﺱ ﭼﺠﻮﺭﯼ ﺑﺎﯾﺪ ﺟﻮﺍﺏ ﺑﺪﻩ. ﯾﻮﺍﺷﮑﯽ ﺩﺳﺘﺎﻣﻮ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩﻡ، ﺍﯾﻨﻘﺪ ﺩﺳﺘﺎﻣﻮ ﻣﺤﮑﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩﻡ ﮐﻪ ﺑﻨﺪﻩ ﺧﺪﺍ ﺩﺍﺷﺖ ﺧﻔﻪ ﻣﯽ ﺷﺪ،ﮐﻒ ﺩﺳﺘﺎﻡ ﺧﯿﺲ ﻋﺮﻕ ﺑﻮﺩ

ﺑﻪ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺍﯾﺴﻨﺎ، ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻫﻤﺸﻬﺮﯼ ﺩﺭ ﺻﻔﺤﻪ ﺣﻮﺍﺩﺙ ﺧﻮﺩ ﻧﻮﺷﺖ : ﺍﯾﻦ ﻣﺎﺟﺮﺍ ﺑﻪ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﺑﺮﻣﯽﮔﺮﺩﺩ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﯼ ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺷﺐﻫﺎ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺶ ﻧﻤﯽﺁﻣﺪ، ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺖ ﻧﺰﺩ ﯾﮏ ﺭﻣﺎﻝ ﺑﺮﻭﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻭ ﮐﻤﮏ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ. ﻭﻗﺘﯽ ﻣﺮﺩ ﺭﻣﺎﻝ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﯾﺪ، ﺑﻪ ﻭﯼ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺭﻫﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻣﺸﮑﻞ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﯾﮏ ﻏﺴﺎﻟﺨﺎﻧﻪ ﺑﺮﻭﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻏﺴﺎﻝ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﮐﻪ ﻭﯼ ﺭﺍ ﺭﻭﯼ ﺗﺨﺖ ﻏﺴﺎﻟﺨﺎﻧﻪ، ﻏﺴﻞ ﺩﻫﺪ. ﺍﻭ ﺗﺄﮐﯿﺪ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺻﻮﺭﺕ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺸﮑﻞ ﻣﺮﺩ ﺟﻮﺍﻥ ﺣﻞ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﻭ ﻭﯼ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﺭﺍﺣﺘﯽ ﺑﺨﻮﺍﺑﺪ ﻭ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﺒﯿﻨﺪ . ﺍﯾﻦ ﻧﺴﺨﻪ ﻣﺮﺩ ﺭﻣﺎﻝ ﺩﺭ ﺍﺩﺍﻣﻪ، ﻣﺎﺟﺮﺍﯼ ﻋﺠﯿﺐﺗﺮﯼ ﺭﺍ ﺭﻗﻢ ﺯﺩ؛ ﭼﺮﺍ ﮐﻪ ﻣﺮﺩ ﺟﻮﺍﻥ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺖ ﻫﺮ ﻃﻮﺭﯼ ﺷﺪﻩ ﺑﻪ ﯾﮏ ﻏﺴﺎﻟﺨﺎﻧﻪ ﺑﺮﻭﺩ ﻭ ﺩﺳﺘﻮﺭﯼ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺭﻣﺎﻝ ﻣﯿﺎﻧﺴﺎﻝ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩ، ﻋﻤﻠﯽ ﮐﻨﺪ . ﺍﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﻧﺰﺩ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻏﺴﺎﻝﻫﺎﯼ ﺷﻬﺮ ﺭﻓﺖ ﻭ ﻣﺎﺟﺮﺍ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻭﯼ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻭ ﮐﻤﮏ ﺧﻮﺍﺳﺖ. ﻏﺴﺎﻝ ﮐﻪ ﻧﺴﺨﻪ ﺭﻣﺎﻝ ﺭﺍ ﺑﺎﻭﺭ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻗﺒﻮﻝ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺮﺩ ﺟﻮﺍﻥ ﮐﻤﮏ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﻏﺴﻞﺩﺍﺩﻥ ﻣﺮﺩ ﺟﻮﺍﻥ ﺑﺎ ﺍﻭ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺬﺍﺷﺖ . ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﻗﺮﺍﺭ، ﻣﺮﺩ ﺟﻮﺍﻥ ﺭﺍﻫﯽ ﻏﺴﺎﻟﺨﺎﻧﻪ ﺷﺪ. ﺁﻥ ﺭﻭﺯ، ﺟﺴﺪ ﻣﺮﺩﯼ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﺟﺎﻧﺶ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﺮﺍﯼ ﻏﺴﻞ ﻭ ﺷﺴﺖﻭﺷﻮ ﺑﻪ ﻏﺴﺎﻟﺨﺎﻧﻪ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻣﺮﺩ ﻏﺴﺎﻝ ﺳﺮﮔﺮﻡ ﺷﺴﺖﻭﺷﻮﯼ ﺟﻨﺎﺯﻩ ﺑﻮﺩ. ﻭﻗﺘﯽ ﻣﺮﺩ ﺟﻮﺍﻥ ﺭﺳﯿﺪ، ﻏﺴﺎﻝ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺭﻭﯼ ﺗﺨﺖ ﻏﺴﺎﻟﺨﺎﻧﻪ ﺩﺭﺍﺯ ﺑﮑﺸﺪ ﺗﺎ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻫﻢ ﻏﺴﻞ ﺩﻫﺪ . ﻭﻗﺘﯽ ﻫﻤﻪﭼﯿﺰ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺟﺮﺍﯼ ﻧﺴﺨﻪ ﺭﻣﺎﻝ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ، ﻏﺴﺎﻝ ﺑﻪ ﻃﺮﻑ ﻣﺮﺩ ﺟﻮﺍﻥ ﺭﻓﺖ ﺗﺎ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺷﺴﺖﻭﺷﻮ ﺩﻫﺪ ﺍﻣﺎ ﻣﺮﺩ ﺟﻮﺍﻥ ﺍﺯ ﻭﯼ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺑﺮﺍﯼ ﺷﺴﺘﻦ ﺍﻭ ﺍﺯ ﻟﯿﻔﯽ ﺗﺎﺯﻩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﮐﻨﺪ، ﻧﻪ ﻟﯿﻔﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁﻥ ﻣﺮﺩﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﯽﺷﻮﯾﺪ .

ﺯﻥ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﭘﯿﺶ ﻣﺎﺩﺭ ﺧﻮﺩ ﻣﯽﺭﻭﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮﺩ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻭ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ﻭ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺍﻭ ﺍﺯ ﺗﻼﺵ ﻭ ﺟﻨﮓ ﻣﺪﺍﻭﻡ ﺑﺮﺍﯼ ﺣﻞ ﻣﺸﮑﻼﺗﺶ ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﻣﺎﺩﺭﺵ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮﺩ ﻭ ﺑﺪﻭﻥ ﺁﻧﮑﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﺑﮕﻮﯾﺪ ﺳﻪ ﺗﺎ ﮐﺘﺮﯼ ﺭﺍ ﺁﺏ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﺑﺠﻮﺷﺪ. ﺳﭙﺲ ﺗﻮﯼ ﺍﻭﻟﯽ ﻫﻮﯾﺞ ﺭﯾﺨﺖ ﺩﺭ ﺩﻭﻣﯽ ﺗﺨﻢ ﻣﺮﻍ ﻭ ﺩﺭ ﺳﻮﻣﯽ ﺩﺍﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﻗﻬﻮﻩ. ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺑﯿﺴﺖ ﺩﻗﯿﻘﻪ ﮐﻪ ﺁﺏ ﮐﺎﻣﻼً ﺟﻮﺷﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﮔﺎﺯﻫﺎ ﺭﺍ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺍﻭﻝ ﻫﻮﯾﺞ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻇﺮﻓﯽ ﮔﺬﺍﺷﺖ، ﺳﭙﺲ ﺗﺨﻢ ﻣﺮﻍﻫﺎ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺩﺭ ﻇﺮﻓﯽ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﻭ ﻗﻬﻮﻩ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺩﺭ ﻇﺮﻓﯽ ﺭﯾﺨﺖ ﻭ ﺟﻠﻮﯼ ﺩﺧﺘﺮﺵ ﮔﺬﺍﺷﺖ . ﺳﭙﺲ ﺍﺯ ﺩﺧﺘﺮﺵ ﭘﺮﺳﯿﺪ ﮐﻪ ﭼﻪ ﻣﯽﺑﯿﻨﯽ؟

ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺗﻮ ﺩﯾﮓ ﺯﻭﺩﭘﺰ . ﺑﺨﺎﺭ ﺍﺯ ﻫﻤﻪﺟﺎﯾﺶ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻣﯽﺯﺩ . ﻣﺎﺩﺭﺵ ﻧﻤﯽﮔﺬﺍﺷﺖ ﺳﺮﻓﻪ ﯾﺎ ﻋﻄﺴﻪ ﮐﻨﺪ، ﺁﻥﻫﻢ ﺑﺎ ﺻﺪﺍﯼ ﺑﻠﻨﺪ . ﮔﻮﺟﻪﻓﺮﻧﮕﯽ ﺩﺍﺷﺖ ﻣﯽﻣﺮﺩ . »ﺩﺍﺭﻡ ﺧﻔﻪ ﻣﯽﺷﻢ . ﺁ… ﺁ … ﭘﯿﺶ … ﭘﯿﺸﺘﻪ «! » ﺳﺮﺕ ﺭﻭ ﺑﮑﻦ ﺯﯾﺮ ﻟﺤﺎﻑ . ﺣﻮﺻﻠﻪﯼ ﺟﯿﻎﺟﯿﻎﻫﺎ ﻭ ﻧﻖﻧﻖﻫﺎﯼ ﺍﯾﻦ ﯾﮑﯽ ﺧﺎﻧﻮﻡ ﻣﺪﯾﺮ ﻭ ﺍﻭﻥ ﺧﺎﻧﻮﻡ ﻣﻌﺎﻭﻥ ﺭﻭ ﻧﺪﺍﺭﻡ . ﺍﯾﻦ ﻣﯽﺭﻩ ﺍﻭﻥ ﻣﯽﺁﺩ «. ﺯﯾﻮﺭ ﮐﺎﺳﻪﯼ ﺑﺨﻮﺭ ﺭﺍ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﺗﻮ ﺑﻐﻞ ﺍﻣﯿﺮ . ﺳﺮﺍﻧﺪ ﺟﻠﻮﺗﺮ . ﺩﺍﻏﯽِ ﺑﺨﻮﺭ ﺧﻮﺭﺩ ﺑﻪ ﮔﺮﺩﻥ ﻭ ﺳﺮ ﻭ ﺳﯿﻨﻪﯼ ﮔﻮﺟﻪ . ﻟﺤﺎﻑ ﺭﺍ ﮐﺸﯿﺪ ﺭﻭﯾﺶ . ﮔﻮﺷﻪﻭﮐﻨﺎﺭ ﻭ ﭘﺮﻭﺑﺎﻝ ﻟﺤﺎﻑ ﺭﺍ ﮐﺮﺩ ﺯﯾﺮ ﺗﺸﮏ ﻭ ﭘﮏﻭﭘﻬﻠﻮﯼ ﺍﻭ . ﻣﯽﺧﻮﺍﺳﺖ ﺻﺪﺍﯼ ﺑﻠﻨﺪِ ﺳﺮﻓﻪﻫﺎ ﻭ ﻋﻄﺴﻪﻫﺎ ﻭ ﻫﻤﯿﻦﺟﻮﺭ ﺑﺨﻮﺭ ﺩﺍﻍ ﺍﮐﺎﻟﯿﭙﺘﻮﺱ ﻭ ﺁﺏ ﺷﻠﻐﻢ ﺍﺯ ﺟﺎﯾﯽ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻧﺰﻧﺪ . ﻫﯽ ﺗﻨﺪ ﻭ ﺗﻨﺪ ﺑﺨﻮﺭﻫﺎ ﺭﺍ ﻋﻮﺽ ﻣﯽﮐﺮﺩ ﻭ ﻏﻠﯿﻆ ﻣﯽﮐﺮﺩ . ﻣﯽﮔﺬﺍﺷﺖ ﺯﯾﺮ ﻟﺤﺎﻑ . ﺗﺎﺯﻩ ﺑﻪ ﺗﺎﺯﻩ

ﮐﻮﺩﮐﯽ ﺍﺯ ﻣﺴﺌﻮﻝ ﺳﯿﺮﮐﯽ ﭘﺮﺳﯿﺪ : ﭼﺮﺍ ﻓﯿﻞ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺑﺰﺭﮔﯽ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻃﻨﺎﺑﯽ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﮐﻮﭼﮑﯽ ﻭ ﺿﻌﯿﻔﯽ ﺑﺴﺘﻪ ﺍﯾﺪ؟ ﻓﯿﻞ ﻣﯿﺘﻮﺍﻧﺪ ﺑﺎ ﯾﮏ ﺣﺮﮐﺖ ﺑﻪ ﺭﺍﺣﺘﯽ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﺁﺯﺍﺩ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻄﺮﻧﺎﮎ ﺍﺳﺖ ! ﺻﺎﺣﺐ ﻓﯿﻞ ﮔﻔﺖ : ﺍﯾﻦ ﻓﯿﻞ ﭼﻨﯿﻦ ﮐﺎﺭﯼ ﻧﻤﯿﺘﻮﺍﻧﺪ ﺑﮑﻨﺪ. ﭼﻮﻥ ﺍﯾﻦ ﻓﯿﻞ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﻃﻨﺎﺏ ﺿﻌﯿﻒ ﺑﺴﺘﻪ ﻧﺸﺪﻩ ﺍﺳﺖ . ﺁﻥ ﺑﺎ ﯾﮏ ﺗﺼﻮﺭ ﺧﯿﻠﯽ ﻗﻮﯼ ﺩﺭ ﺫﻫﻨﺶ ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻮﺩﮎ ﭘﺮﺳﯿﺪ ﭼﻄﻮﺭ ﭼﻨﯿﻦ ﭼﯿﺰﯼ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺩﺍﺭﺩ؟ ﺻﺎﺣﺐ ﻓﯿﻞ ﮔﻔﺖ : ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﻓﯿﻞ ﺑﭽﻪ ﺑﻮﺩ ﻣﺪﺗﯽ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺎ ﯾﮏ ﻃﻨﺎﺏ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﻣﺤﮑﻢ ﺑﺴﺘﻢ. ﺗﻼﺵ ﺯﯾﺎﺩ ﻓﯿﻞ ﺑﺮﺍﯼ ﺭﻫﺎﯾﯽ ﺍﺵ ﻫﯿﭻ ﺍﺛﺮﯼ ﻧﺪﺍﺷﺖ، ﻭ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻣﻮﻗﻊ ﺩﯾﮕﺮ ﺗﻼﺷﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﺯﺍﺩﯼ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ . ﻓﯿﻞ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﻭﺭ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻤﯿﺘﻮﺍﻧﺪ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﺭﺍ ﺑﮑﻨﺪ ! ﻫﺮ ﮐﺪﺍﻡ ﺍﺯ ﻣﺎ، ﺑﺎ ﻧﻮﻋﯽ ﻓﮑﺮ ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﯾﻢ ﮐﻪ ﻣﺎﻧﻊ ﺣﺮﮐﺖ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﭘﯿﺮﻭﺯﯼ ﺍﺳﺖ. (ﺷﺎﯾﺪ ﺣﺮﮐﺘﯽ ﻻﺯﻡ ﺍﺳﺖ)

ﻣﺠﻤﻮﻋﻪٔ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﯾﮑﯽ ﺑﻮﺩ ﯾﮑﯽ ﻧﺒﻮﺩ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺁﻏﺎﺯﮔﺮ ﺭﺍﻩ ﻧﻮﯾﻦ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻧﻮﯾﺴﯽ ﺩﺭ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺟﻤﺎﻟﺰﺍﺩﻩ ﺑﻪ ﺩﻟﯿﻞ ﭘﯿﻮﻧﺪ ﻗﻮﯼﺍﺵ ﺑﺎ ﺍﺩﺏ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻓﺎﺭﺳﯽ ﺍﺯ ﺍﺩﺑﯿﺎﺕ ﺩﺍﺳﺘﺎﻧﯽ ﻓﺮﻧﮓ ﻧﯿﺰ ﺑﻬﺮﻩ ﺑﺮﺩﻩﺍﺳﺖ. ﺍﻭ ﺩﺭ ﺍﻏﻠﺐ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥﻫﺎﯾﺶ ﺍﺯ ﻣﺜﻞﻫﺎ ﻭ ﺗﺸﺒﯿﻪﻫﺎﯼ ﺳﺎﺩﻩ ﻭ ﺯﯾﺒﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﺯﯾﻨﺖ ﻧﺜﺮ ﺧﻮﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺳﻌﯽ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﺁﻥ ﺗﺸﺒﯿﻪﻫﺎ ﺻﺮﻓﺎً ﯾﮏ ﺗﺸﺒﯿﻪ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎ ﻓﻀﺎﯼ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻧﯿﺰ ﻫﻤﺨﻮﺍﻧﯽ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺩﺭ ﺑﺮﺧﯽ ﻣﻮﺭﺍﺩ ﺑﺮ ﺟﻨﺒﻪٔ ﻃﻨﺰ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻧﯿﺰ ﺑﯿﺎﻓﺰﺍﯾﺪ